Kakomitsli is een geweldig dier dat eruitziet als een marter, eruitziet als een kat met een lichaamsstructuur en eruitziet als een wasbeer met zijn vacht en kleur.
Beschrijving
Op het eerste gezicht is het moeilijk om te zeggen tot welke familie het dier behoort. Hoewel experts hebben vastgesteld dat dit zoogdier tot wasberen behoort.
Het lichaam is lang, gedrongen, gemiddeld 45 centimeter, een maximale lengte van 47 centimeter. De snuit is scherp, vergelijkbaar met een vos, met grote oren en ogen, omringd door zwarte vlekken. Net als een wasbeer is de lichaamskleur ook wasbeer - geel, soms grijsbruin, de rug is ook bruin, de buik is geelachtig zandig of wit. De staart is allemaal in zwart-witte afwisselende ringen. De staart is niet alleen langer dan het lichaam - tot 63 centimeter, maar zelfs bij gevaar pluist hij op, bijna verdubbeld. Sterke korte poten van het dier hebben half intrekbare klauwen.
Habitat
De dieren zijn verdeeld in twee soorten volgens hun leefgebied: Midden-Amerikaanse en Noord-Amerikaanse dieren.
- Midden-Amerikaans wat voor soort mensen. Ze leven in de zuidelijke en centrale delen van Amerika en zijn te vinden op Mexicaans grondgebied. Ze leven in canyons, soms bergachtige gebieden met een hoog gehalte aan stenen die dol zijn op leven, zoals in bossen die op berghellingen groeien. Ze passen zich gemakkelijk aan aan het leven in halfwoestijnen, het belangrijkste is dat er water is. Hun nederzettingsdichtheid is laag, aangezien één man een groot gebied kan bezetten - tot enkele honderden hectares.
- Noord-Amerikaans Hij woont in de centrale en zuidelijke Mexicaanse gebieden tot aan de grens met Panama, op de eilandgedeelten van de Golf van Californië en in de Noord-Amerikaanse staten. Dit beest houdt van naaldbossen in bergachtige streken en jeneverbessenstruiken, maar voelt zich ook prima in droge gebieden. Ook zijn er velen van hem in gebieden die worden bewoond door mensen waaraan hij zich heeft kunnen aanpassen.
Levensstijl, karakter
Deze vreemde dieren houden er niet van om in packs te leven of met iemand in een paar, het zijn eenlingen. Ze vestigen zich in verlaten holtes, gebruiken rotsspleten voor huisvesting en bouwen kleine grotten voor huisvesting. Overdag slapen ze, worden ze actief in de schemering en gaan ze op zoek naar een prooi.
Wat voor soort beweging heel eigenaardig. Het is een feit dat de anatomische structuur van de achterpoten ongebruikelijk is - ze draaien 180 graden. Hierdoor klimmen ze niet alleen prachtig op boomstammen en rotsen, maar weten ze zelfs ondersteboven op verticale richels als vleermuizen te hangen. De dieren beklimmen perfect de spleten en dringen door in elk smal gat. Met behulp van de staart wordt de balans in stand gehouden en is het lichaam met benen zeer flexibel.
Vijanden
Om natuurlijke vijanden, zoals coyotes, een uil met hoorns en een lynx, te intimideren, buigt het dier zijn staart en pluist het, wat het dier een angstaanjagend uiterlijk geeft.
Als de truc met de staart niet werkt, worden verschillende uitgezonden geluiden gebruikt. Wat voor soort mensen hebben er veel - van hoesten tot een zeer doordringende schreeuw op een hoge golf. Bovendien komt er een stof vrij uit de klieren bij de anus, met als doel de vijand bang te maken met aroma.
Wat eet
Wat betreft voeding en voer vertoont het dier geen kieskeurigheid. Wat er tijdens het jagen te vinden is, is het lot van opgegeten worden. Insecten, insecten en verschillende kleine knaagdieren worden een eetbare prooi. Hoewel er soms grote knaagdieren tegenkomen - bijvoorbeeld een konijn of een eekhoorn.
Het dier weigert geen vogel die in zijn tanden is blijven steken.Onderweg ontmoet hij de overblijfselen van dode of overleden dieren, in de volksmond aas genoemd, en ook de hongerige komt niet langs.
Hoewel het dier meer van dierenvoer houdt, eet alles wat groeit ook met plezier. Alle planten en hangende (en ook op de grond liggende) vruchten worden vrij snel gegeten. Deze prachtige dieren hebben één kenmerk: na het eten wast hij altijd zijn gezicht met oren, likt en kwijlt hiervoor zijn voorpoten. Het beest kan de geur van wat het recente diner vormde niet verdragen.
Fokken
De zwangerschap duurt ongeveer 55 dagen en er worden kleine baby's geboren, tot vijf. Ze zijn naakt, hun ogen zijn gesloten en hulpeloos, hun gewicht is zelden hoger dan 30-35 gram. Ten eerste geeft de moeder binnen een maand alleen melk als voedsel. In de tweede maand opent het nageslacht zijn ogen en eet het al en natuurlijk voedsel. Ze gaan niet binnen vier maanden zelfstandig leven.
Looptijd vindt plaats na tien maanden. Deze dieren leven ongeveer zeven jaar. Hun uiterlijk is zo schattig dat er velen zijn die thuis een soort huis willen hebben. Gelukkig worden ze moeiteloos getemd. In de oudheid werden ze in menselijke woningen gekweekt, zodat er geen muizen, ratten en verschillende onnodige insecten in huis waren.
Verzenden